Veel mensen herkennen een toename van korte lontjes en minder tolerant gedrag in onze samenleving. Het valt me op dat dit steeds vaker onderwerp van gesprek is bij mijn relaties en tijdens de bijeenkomsten waar ik mag spreken. Steeds meer mensen ergeren zich over het gedrag van consumenten en klanten (en van mensen thuis...
Vanuit een vitaliteitsperspectief durf ik te stellen dat we collectief steeds minder veerkrachtig zijn. Onze prefrontale cortex, de zogenaamde CEO van ons brein, is overbelast en functioneert daardoor minder goed. Maar waar komt dat door?
Eén van de belangrijkste oorzaken is het gebrek aan echt herstel. Veel mensen denken dat ze rusten als ze even op hun telefoon scrollen, maar dat is allesbehalve herstel. Echte rust vraagt om disconnectie, zowel fysiek als mentaal. Helaas hebben we in onze moderne digitale samenleving de neiging om elke vrije minuut op te vullen met prikkels, vooral via onze schermen. Dit leidt tot een constante staat van alertheid, waarbij ons brein nooit echt de kans krijgt om te herstellen en tot rust te komen.
Deze verminderde veerkracht en verhoogde stress manifesteren zich in ons dagelijks leven door een korter lontje en minder tolerant gedrag. Dit is niet alleen een probleem op individueel niveau, maar ook op maatschappelijk vlak. We zien dat het negatieve gedrag van individuen doorwerkt in de manier waarop we met elkaar omgaan, zowel in persoonlijke als professionele contexten.
Dit is een uitdaging die we als samenleving moeten aanpakken. Het is niet voldoende om te wijzen naar het onderwijs als de oplossing voor dit probleem. Hoewel scholen zeker een rol kunnen spelen in het bevorderen van veerkracht en gezond gedrag, ligt de verantwoordelijkheid natuurlijk bij ons allemaal. We moeten ons collectief bewust worden van de noodzaak van echte rust en herstel. Dat betekent niet alleen minder tijd achter onze schermen, maar ook het actief zoeken naar manieren om ons brein en lichaam te ontladen. Voor mij de optelsom van vitaliteit.
En voorbeeldgedrag van politici en sommige (prof)voetballers helpt ook niet.
Het is tijd voor een culturele shift waarin we de waarde van rust, kalmte en respect herontdekken. Niet alleen voor onze eigen gezondheid en welzijn, maar ook voor de samenleving als geheel. Veerkrachtiger worden, niet alleen fysiek, maar ookmentaal en emotioneel.